Soms heeft iedereen wel eens verlies in zijn leven. Als er verlies is, is er verdriet en hoe je rouwt zal specifiek voor jou zijn en niet zoals ieder ander.
Wat is normaal verdriet? Een betere vraag is, wat is normaal voor jou? Sommige mensen en culturen zijn erg open over hun verdriet, jammeren en huilen in het openbaar. Sommige mensen en culturen zijn erg privé over hun verlies, internaliseren hun pijn en rouwen privé. Er is geen goede of verkeerde manier om te rouwen. Je moet je bereik van emoties, cultuur en normen bepalen en rouwen op een manier die bij jou en je verlies past. Rouwen is dan zeker ook niet raar na de begrafenis.
Bepaal zelf hoe je de rouwperiode wil doorkomen
Laat anderen je niet vertellen hoe je moet rouwen. Noch moeten ze je vertellen wat je moet voelen of zeggen dat je jezelf niet bij elkaar moet brengen. Ze zijn niet jij en weten niet hoe je verlies voelt. Zelfs familieleden die hetzelfde verlies ook ervaren, ben jij niet, dus hoe zij met het verlies omgaan kan heel anders zijn dan hoe jij ermee omgaat.
Aan de andere kant, laat degenen die je vertrouwt je helpen bij het verwerken en laat je weten of ze geloven dat je niet uit je verdriet komt. Je kunt vast komen te zitten in verdriet en soms is er iemand nodig van wie je houdt en die je vertrouwt om je te helpen er doorheen te komen.
Laat je niet gek maken door al het verdriet
Verdriet kan je gek maken. Verdriet komt over je heen als een golf. Misschien voel je je wel goed, sterk en zelfs gekke alleen maar om plotseling het gevoel te krijgen dat je door een enorme golf van verdriet van je voeten wordt geslagen. Je emoties kunnen wild schommelen en je voelt je onstabiel en angstig. De onvoorspelbaarheid ervan is zeer verontrustend. Voeg daarbij het surrealistische gevoel, de hersenmist en de vergeetachtigheid en je kunt jezelf helemaal niet voelen.
Het is oké. Het is maar tijdelijk en het gaat voorbij. Ook al voel je je je op dit moment misschien onstabiel, toch moet je een voortdurende vermindering van het verdriet voelen en een terugkeer naar vaste grond na verloop van tijd.
Hoe lang duurt ongeveer een rouwperiode?
Verdriet duurt zo lang als het duurt, maar de duur van het verdriet kan verlengd of verkort worden, afhankelijk van verschillende dingen:
Vermijdt of ontkent u uw gevoelens? Het vullen van je emoties betekent alleen maar dat je de behandeling ervan vertraagt en dat het veel langer duurt om te rouwen.
Heb je het gevoel dat je er snel overheen moet komen? Onvolledig of gehaast rouwen kan leiden tot emotionele problemen zoals depressies die niet echt weggaan totdat je jezelf toestaat om volledig te rouwen.
Erkent u uw verlies, of minimaliseert u het verlies? Het maken van minder van wat je hebt verloren kan ertoe leiden dat je je hart te sluiten om de pijn niet te voelen en dit betekent dat je niet weer een volledig leven ervaren, totdat je herkent en treuren uw verlies.
Zal je je verlies toegeven, jezelf toestaan om het te voelen en zo lang als nodig om het te verwerken? U zult sneller genezen door dit te doen en bent op de weg terug naar herstel.
Doe je het werk van verdriet? Dagboek, schrijf brieven naar de overledene, teken of schilder je emoties. Als je de emoties en het verdriet uit je en op papier haalt, zal het verdriet beginnen te verminderen en te genezen.
Rouw nu of je doet het later. Je kunt er niet uitkomen om te rouwen. Je zou in staat zijn om je emoties te vullen voor een tijdje, maar ze zullen weer naar boven komen en waarschijnlijk op een moment dat je het minst bereid bent om er mee om te gaan. Verdriet wacht op uw aandacht en is bereid om jaren te wachten.